Wiosną w jesieni
Jesienią też czasem miłość zaczyna rozkwitać . Byłem wtedy bardzo młody
Wiosną w jesieni
Zaszumiał wiatr zimny jesienny
I przejął wszystkich dreszcz okrutny
Nadchodził czas tej aury zmienny
I okres w roku dziwnie smutny
Kwiaty co kwitły całe lato
Drzewa co liśćmi nam szumiały
Zmienia jesień wszystko w złoto
By we wspomnieniach pozostały
Czasu co minął nikt nie wróci
Kwiaty co zwiędły żyć nie zaczną
Lecz jesień wcale mnie nie smuci
Choć jest w pamięci dosyć znaczną
Bo chociaż liście z drzew spadają
Dywanem ścieląc się pod nogi
To widzę jak znów zakwitają
Kwiaty co zdobią marzeń drogi
I tak w pamięci pozostaniesz
Wiosną w jesieni z tamtych zdarzeń
Kwiatem zakwitłaś i zostaniesz
Kwiatem jesiennym z moich marzeń
Zakochiwał się człowiek w mgnieniu oka . Był temat , trzeba było jakoś uczucia utrwalić .
kuba-winetu
Komentarze (7)
Przepięknie i z Miłością, pozdrawiam :)
Do zakochania jeden krok...
a potem fajne wspomnienia,
pozdrawiam
Dzięki za komentarze , kiedyś mówiono " masz serce ,
sercem patrz " . Pozdrawiam serdecznie
Ładnie utrwalone uczucie sprzed lat.
Ponieważ to dziewięciozgłoskowiec, śmiem przypuszczać,
że w siódmym wersie miało być "zamienia" zamiast
"zmienia". Miłego wieczoru:)
piękne wspomnienia...pozdrawiam.
"Znika lato...idzie jesień...to, co było zabrał
wrzesień." - Żabcia 1804.
Pozdrawiam Kuba ktoś kiedyś powiedział że lato
jest po to żeby się zakochać, a jesień po to żeby
miłość pielęgnować.
Ładnie wspominasz młodzieńczą miłość. Miłego dnia:-)