Wiosną i jesienią
to roztańczona wiosna
przepychem odurzyła
morzem zieleni błękitem
miłością co nas złączyła
twoja dłoń rozpieszcza
oplata moje ciało
serca w jednym rytmie
szczęście w oczach jaśniało
bezmiar nieba nad nami
obłok żagielek maleńki
płynie z naszą miłością
świat z tobą taki piękny
jak słońce ranną rosę
spija złotym promieniem
tak naszą miłość smakuję
powoli z namaszczeniem
gdy utrudzona drogą
na drugim brzegu stanę
wtedy jesienią i wiosną
w sercu twoim zostanę
autor
karmarg
Dodano: 2014-06-05 11:48:02
Ten wiersz przeczytano 2400 razy
Oddanych głosów: 72
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Bardzo ładnie o miłości :) Pozdrawiam serdecznie.
Piękna miłość zawsze pozostaje w sercu kochanej osoby.
Bardzo ładny, melodyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Mario.
wierność aż po grób, tyle wyczytałam ze strof.
nie tylko te dwie pory warte są pozostania na trwałe:)
pozdrawiam Marianko:)
chyba - świat za tobą taki piękny.
Zamieszkać w sercu ukochanej osoby,
bezdomność nie grozi.
Pozdrawiam serdecznie
Miłość - piszesz o niej ciepło i sugestywnie.
Pozdrawiam:)