Wirydarz**
**Cloître
W drugim życiu widzę
ciemny ogród oświetlony
blaskiem gwiazd i księżycem w pełni
doskonale wyczuwam każdy
zapach kwiatu
pod altanką z winogronami
stoi mała drewniana ławeczka
wkoło nieprzemierzona cisza
chryzantema schyliła głowę do snu
lilia objęła swymi płatkami małego kreta
lwie paszcze w milczeniu głaszczą się
po łodygach
nasturcja smutnymi oczyma
szuka konstelacji które zna
piwonia pod liściem skryła larwę motyla
róża modli się o godny dotyk człowieka
odwracam się spoglądam na lipową
ławeczkę
a na niej…Ty i ja
(poniedziałek) 20
XI 2006
Zepsuty Ideał
autor
Zepsuty Ideał
Dodano: 2007-04-22 00:00:00
Ten wiersz przeczytano 716 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
piękny.smutny,i wszystko przed nami
całość niesamowicie obrazowa, cudowna po prostu -
ostatnia linijka sprowadza niestety do parteru - tak
banalnie i prosto zakończone, że mi zostaje niesmak :(
Przepiękne marzenia.Obyś miała rację.Chętnie osiądę na
tej ławeczce w gronie znajomych z tego życia...
...Myślami wybiegłam w ten świat...prawie
idealny...bez skazy zła...piękny i bajeczny...
W takim świecie warto kochać i dbać o jego każdą
cząstkę...
Pozdrawiam serdecznie:)
piękna,urokliwa wizja drugiego życia,wiersz działa na
wyobrażnie,ładny opisowo:)pozdrawiam cieplutko
W drugim życiu...przeczytałam uważnie, piękne
wyobrażenie, pełne subtelności i pragnień, miło sie
czyta wyobraźnia pracuje..
Piękny wirydarz z ławeczką dla dwojga
miłego dnia
w drugim życiu tęsknisz za pierwszym, za ławeczką na
której jesteście razem.
a na niej ty i ja
wspomnienia?
Z przyjemnością znów powróciłam do Twoich wierszy i
podejrzałam tę parę na ławeczce. Pozdrawiam
...ogrody, a szczególnie klasztorne mają swój
niepowtarzalny urok, nastrój.
Zachwycający obraz kwiecia skulonego do snu i
ciszy płynącej nocą gwiazd.
Ławeczka lipowa czeka, jest tam miejsce dla dwojga
dusz spragnionych tego samego widoku i chwil.
Urzekający wiersz. Pozdrawiam.