***witaj smutku..
witaj smutku
rozlany w tę noc
cień rzucasz od blasku świec
dłonie
zaczepiać chcą
anielskich włosów twych
i ust pragną też
witaj tęsknoto
mój rajski ptaku
barwami granatu
tulisz me serce
księżyc z gwiazdami
zagląda z niepokojem
śpiewa sonatę w okno
od łez zakropione
Komentarze (4)
Pierwszy raz ktoś tak ciepło i romantycznie napisał o
smutku i tęsknocie. I to bardzo ładnie. Pozdrawiam
jak się czegoś nie da pozbyć z duszy, to trzeba to
pokochać i...jak za dotknięciem czarodziejskiej
różdżki, świat staje się lżejszy i piękniejszy i nawet
go lubimy....pięknie opisałaś taki stan 'lubosci"....
spal w ogniku świecy tęsknotę i ogrzej serce w jej
cieple ... :)
Ndziu ... wiesz mysle ze smutek i tesknota zawsze ida
w parze, ale wiesz po co? otoz po to aby za chwile
mogly pojsc w parze radosc i milosc , zatem glowa do
gory, widze one juz sa tuz , tuz ----- Sciskam i tule
mocno...