Z wizytą na

Wspaniałym: Danusi i Romanowi.

Wysoko na czystym, błękitnym niebie świeciło słońce, cała sierpniowa przyroda skąpana była w jego blasku, gdy dotarłam do pięknej krainy jakim jest Podkarpacie.
Otaczały mnie płaskie doliny poprzecinane stromymi łańcuchami wzgórz i pagórków. Przy drodze ciągnął się pas bledszej, złotawej zieleni dojrzewających zbóż,
poniżej ciemniejsze plamy niewielkiej, ukwieconej ze strzępów tęczy połyskującej w słońcu łączki opadającej łagodnie, aż do błękitnego potoku. Dom na wzgórzu z półkolistym podjazdem kończącym się niemal przed posesją znikał w gęstwinie
drzew, krzewów i pięknych kwiatów, których fale zalewały część przydomowego ogrodu. Rozstawione w całym obejściu
doniczki z kwitnącymi pelargoniami, begoniami, fuksjami, hibiskusem, różami tworzyły paletę barw jak porywająca,
piękna dekoracja teatralna w żywym blasku
popołudniowego słońca. Ogród warzywny pełen wonnych ziół, pomidorów, ogórków
cukinii kwitnącej żółtymi kielichami przyciągał wzrok. W środku domostwa rozkoszny chłód , wygodna kuchnia,
sypialnie w kolorze pogodnego nieba. Jadalnia pyszniąca się bogactwem porcelany , srebrnym nakryciem, przepychem barw : ciepłe kremowo beżowe żółcie, dobrane stylowe meble, doskonałe proporcje świadczące o wyrafinowanym guście gospodarzy dopełniało całości.
Dni mijały jak we śnie, rozkoszowałam się śniadaniami na powietrzu przesiąkniętym zapachem kwiatów, ciepłym blaskiem słońca przefiltrowanym przez liście. Niepowtarzalną, wiejską ciszą pełną ledwie uchwytnych szmerów i odgłosów. Spacerami do pobliskiego lasku, porośniętego paprociami pokrytymi przędzą babiego lata, mchem wyglądającym jakby utkany został z maleńkich paprotek.
Niebem, po którym postrzępione obłoki gnały niczym stado spłoszonych owiec, gdy dzień chylił się ku zachodowi, mieniąc się złotem, zielenią i delikatną czerwienią. Później szary zmierzch rzucał błękitnawe cienie, zjawiał się srebrzysty księżyc wnikający swymi promieniami
w najmniejsze szczeliny, pozostawiając część ogrodu w szarym, aksamitnym mroku, oświetlał pokój przez okno. Przez nie do końca zasłonięte zasłony wpadało rześkie powietrze, a o świcie budził darmowy koncert koguciego piania. Wszystko to wraz ze wspaniałymi gospodarzami
tworzy wiejski pełen prostoty urok.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2010-08-27 Dodano: 2010-08-28 11:36:52

Ten wiersz przeczytano 835 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie