właśnie tobie nie wyjawię że…

czasami…

nie mam już sił
by…
nieporadnie dosięgać niemożliwego
udawać że piękno to szczyt rozwoju
być poprawną umęczając duszę
maskować żarliwe pragnienia ciała
marzyć jedynie w skrytości serca

czasami…

chcę jedynie
by…
osiąganie możliwego było doceniane
pospolita niedoskonałość została nagrodzona
wrażliwość duszy nie była marną słabostką
bycie sobą nie uśmiercało czyichś pragnień
realizacja marzeń była ogniwem mej egzystencji

samą siebie
doceniać
kochać…
to wszystko
mnie przerasta

czasami…

„Spod przymkniętych powiek przyglądam się Tobie z czułością. Tak wiele we mnie słów, których nie wypowiem, choć krzyczą głośno…”

autor

M :-) M

Napisany: 2008-06-08 Dodano: 2008-06-09 12:58:09

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie