znów samotnie...
Znów samotnie śpisz kochanie,
Nie ma kto przytulić ciebie,
Niech się miłość rozkosz stanie,
Byś poczuła się jak w niebie,
W wieńcach wiosny przyobrani,
Może teraz się poznamy,
Przytuleni i objęci,
Upust swej fantazji dajmy.
autor
dr-pavell
Dodano: 2007-06-10 21:16:52
Ten wiersz przeczytano 495 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.