Wlazł kotek na płotek i mruga XVIII

Jan Brzechwa – Wlazł kotek na płotek i mruga

Mieszkam w domu nad rzeką,
Co zwie się Święta – Tuga.
Mój kot ma coś z powieką,
Wlazł na płotek i mruga

I tak mija godzina,
A potem jeszcze druga,
Ta parszywa skatina
Z płotka wciąż na nas mruga.

Dziwi się koń i krowa,
Nawet w klatce papuga,
Że mój kot wciąż od nowa
Tylko mruga i mruga.

W końcu jest czas na obiad
I już mama mnie ruga:
- Ten twój kot to darmozjad:
Myszy w spichrzu – on mruga.

Dlatego drogie dzieci
Dziś proszę was o listy,
Jeśli znacie adresik
Kociego okulisty.

autor

jastrz

Napisany: 2020-01-08 Dodano: 2020-01-09 00:00:01

Ten wiersz przeczytano 1150 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Pastisz Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie