Z Wojdat
Jak w "Bożej Podszewce"
jeszcze żyją
a jakby ich już nie było
najstarszy Kostuś
tak samo się złożyło.
- Naści Kostuś słoninki -
mama wspominała
że tylko jemu matka
pod nos podtykała
najlepsze smakołyki.
Potem Mańka i Wicia
najmłodsza Zosia moja mama
którą dziś się opiekuję
bo już nie może sama
nawet słowa powiedzieć.
Ani się dowiedzieć
już nie ma od kogo
jakie przeżycia i jaką drogą
przyjechali do Polski
przecież z Polski.
Zostawili groby i spalony dom
pozbierali pług, brony
i jakiś inny złom
wieźli konia, kury i krowę
pamiętam jej potomstwo
cieliczki i byczki zdrowe.
Maszynę do szycia wzięli
a nawet dwie
dwa kołowrotki
bo dwie córki były to się wie
jeszcze żarna
i do przyciśnięcia kiszonej kapusty
przywieźli kamienia
bo ziemie w Polsce żyzne
i kamieni tam nie ma
pamiętam jeszcze skrzynie
i krzesełka składane
choć nie jestem pewna
czy gdzieś nie wyszabrowane.
Przed samym wyjazdem
matka im umarła
więc jedna z ciotek
by dziewczęta po świecie
nie błąkały się same
przyjechała z nimi i z ojcem
na Ziemie Odzyskane.
Mam w spadku maszynę do szycia
i resztki kołowrotka
inne rzeczy czas zniszczył
i rodzeństwo los spotkał
taki sam
bo choć żyją
to jakby ich już nie było.
Kryha
Komentarze (3)
To jak Mania Pawlaczka na Ziemie Odzyskane pojechała!
Kamień do kapusty był, a woreczek ziemi z rodzinnych
stron też?
Tamte kresowe strony już nie nasze. Szkoda!
Pozdrawiam.
Wspomnienia bardzo bolą. Ja i moi bracia, osobno
mieszkamy ale się kochamy. Choć to już dawno było,
Polska była odzyskana, po śmierci Mamy też mam maszynę
do szycia, jedyna pamiątka. Pozdrawiam
Dla mnie świetny, żywy wiersz. Bardzo lubię takie
wspomnienia.
Rozbroił mnie ten przywieziony kamień, ciekawa jestem
co z nim się stało? Miłej niedzieli.