Wolna dusza
Między białymi kartkami
chcę siebie odnależć
i chociaż do pisania
potrzebny jest talent,
to mnie nie obchodzi,
piszę co serce dyktuje.
Wiem że nie jest to poezja,
lecz tego potrzebuję
jak wody powietrza i słońca
bez których nie ma życia,
bo dusza kiedy cierpiąca
wyjść chce wreszcie z ukrycia.
Już się nie wstydzi
pokazać co ją boli,
wie że pisanie o niej
ze smutku ją wyzwoli.
autor
Mariola Cuore
Dodano: 2015-12-02 19:57:39
Ten wiersz przeczytano 1437 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Pisanie jest panaceum na smuteczki duże smutki i
wielkie smutasy. Faktycznie wiersz wart refleksji.
Pozdrawiam Ciebie Mariolu Cuore na miłą nockę,
Celina:-)
Pisz kochana , pisz sercem ono wszystko wie,
Pozdrawiam
Mariolu kochana nasza bejowa poetko (tak, tak!!!)
Przepięknej urody tekst, a przez przypadek wiem,
że...Ale wszystko będzie OK! I czekam na Ciebie i
Twoje wiersze:)
Trzymaj się kochana:)
i pisz ..to co serce dyktuje i wtedy najmniej to boli
..
Przeczytałam komentarz i trzymam kciuki :)
Mariolu, zapamiętałam "ż" na końcu drugiego wersu...
Przepraszam, nie chciałam sprawić Ci przykrości.
Powodzenia!
Co prawda, to prawda :)
Z serca wiersz i o to chodzi pozdrawiam
piękna refleksja w szczerym przekazie pisanym sercem:)
pozdrawiam Mariolu
Najpiękniejsza poezja to ta pisana sercem. Tylko ona
potrafi poruszyć.
Pozdrawiam:)
tez chyba już czytałam:)
Mariolko, chyba już czytałam ten wiersz?
:))
wolność refleksja i magia
po cóż więcej
pozdrawiam
Chyba już widziałam ten wiersz i te same literówki...