Wolność
Pozwoliłam myślom unieść się pod chmury.
Podobne rumakom mkną nieokiełznane.
Wiatr im zwiewa grzywy zbudzone nad
ranem,
cieszą się swobodą - wolne po raz wtóry.
Niebieski baldachim służy im za
przystań.
Tutaj śpią spokojnie nieskute w kajdany
łańcuchów cenzury, które duszę w
bliznach
bez mrugnięcia oka gotowe zostawić.
Rozum wzbiera buntem, gdy go biorą w
jasyr
i tak zawsze było od zarania dziejów.
Kiedy wielką burzę rozpęta w człowieku,
gotowy piorunem nikczemnika zranić.
autor
magda*
Dodano: 2016-07-28 13:20:22
Ten wiersz przeczytano 893 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Polak to spokojna istota , tylko nie nalezy go
denerwowac bo bedzie wojna.:))))))
Piękny poetycki przekaz i wiersz o prawach człowieka
do osobistej wolności
Pozdrawiam bardzo serdecznie
doskonałe, brawo :-)
Ten utwór z całym przekonaniem mogę określić jednym
słowem, poezja. Serdeczności.
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
baardzo do mnie trafia,
ostatnia strofa swietna...
pozdrawiam:)
Ciekawa refleksja Magdo...
pozdrawiam milutko :)
Spuentowałaś, BINGO!
Człowiek posiada wolność i wolną wolę i nikt nie ma
prawa odbierać przestrzeni duchowej!!
Piękny wiersz Magduś, pozdrawiam buziaczkowo na miłe
popołudnie:-)
Myśl jest najszybsza na świecie - i dlatego jest
wolna, ciekawa refleksja
Pozdrawiam Magdo