Woń starych jaj

pewien dziennikarz płonna skała
by móc zaistnieć na orbicie
odsunął śluzę w krypcie szamba
serwując nam smrodliwy wyciek

wielki profesor od donosów
wychodzi z spodni z skarpet z butów
by uzasadnić bezzasadne
finansowanie instytutu

ludzie bez pracy bez perspektyw
do wiatru wystawieni równo
ze szpalt z ekranu internetem
dostają teczki czyli g...

cyniczni salonowi gracze
z nabożną twarzą cierpiętnika
mamroczą klątwy zgniłych zaklęć
zasuszyć ich i
do śmietnika

autor

stary krab

Napisany: 2005-07-07 Dodano: 2005-07-10 14:53:13

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie