wrak człowieka / wciąż czekam ..

odliczam godziny do twojego powrotu ..
bardzo sie dłuzą .. tyle ich już upłyneło .
odliczam je na paluszkach ..
z godzin robią się dni .. z dni, miesiące ..
skreślam je na małej rączce
dużym nożykiem.
a ta purpurowa krew ..
takimi malutkimi strumyczkami leci ..
kropelki rozbijają się o podłogę, wsiąkają w dywan ..
żeby już na zawsze tam pozostac ..
i żeby pomóc mi odliczać ..

łudzę się .. przecież ty i tak nie wrócisz ..
no bo i jaki sens ..



Jestem wrakiem człowieka ..

ale jednak ja wciąż czekam ..

autor

sonia

Dodano: 2004-08-26 23:27:37

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie