WRÓBLE
Moi skrzydlaci przyjaciele
szarzy jak bruk, który ścielicie
z dachów, spod gzymsów, wnęk murów:
chmurą, opadłą o świcie.
Kiedy promień cień drzew przegania
strząsając z liści, jak pył, rosę;
Przechodnia pierwsze kroki, głosy...
Wasze, swarliwe: ptasie gderania.
Czyj okruch obok kępy darni,
tak suchej jak ten, o co cały
ambaras wygłodniałej armii?!
Jakby wszystkich - ten, miał zbawić.
Lecz ja was rozumiem sąsiedzi,
z goryczą – patrząc na zmagania.
Wszak... na tej samej żyjemy ziemi
nauki czerpiąc z podglądania.
/04.06.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-06-05 14:38:27
Ten wiersz przeczytano 1431 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Podoba mi się twoje patrzenie ,lubisz przyrode ,
potrafisz obserwować nawet ptaszka, pewnie kawke
piłeś i na ptaszki patrzyłeś ,glęboki wiersz .
gdy z przyrody wzór zawsze w harmonii z sobą Jesteśmy
tylko jednym z elementów i pycha w nas ogromna dobry
wiersz lekkie pióro +
Obopólna to nauka, ale nic chwalebnego, jeśli one
nauczyły się od nas tylko swarów i kłótni, i
cwaniactwa... Mądry, z pouczającą wszystkich intencją
wiersz...Pozdrawiam.
bardzo mi się spodobała ostatnia strofa, najbardziej
to: "Lecz ja was rozumiem sąsiedzi,". pięknie o
braciach mniejszych, jak Św. Franciszek. pozdrawiam
najserdeczniej Wojtku :)
bardzo ładny i ciekawy wiersz...a przyroda to nie
tylko skarbnica piękna ale też i wiedzy...pozdrawiam
Fakt, że towarzysze naszej codzienności, jakimi są
pospolite wróble, przyswajające sobie nasze niezbyt
chwalebne zwyczaje, może napawać smutkiem...
Interesujące spojrzenie. Pozdr.
piękny opis natury:) szkoda że we współczesnym świecie
nie docenia się przyrody..
Szkoda, ze ludzie nie korzystaja z tego co przyroda
podpowiada...fajny wiersz do porannej kawy
...pozdrawiam
Śliczne porównania... bardzo mi się wiersz podoba
pozdrawiam :)
Ciekawe spojrzenie na przyrodę. A może ludzie są
wróblami galaktyki? Kto wie...
Całe życie podglądamy przyrodę czerpiąc z niej naukę.
Ciekawy wiersz.