Wróżba

„Pod Strzechą” przy jednym stoliku
Siedzimy razem – a osobno
Spojrzenia błądzą po szczęśliwych parach
Zamiast zapleść się w jedno spojrzenie
Wczoraj zawisło między nami
Z wyrzutem
Jak odnaleźć ten czas
Gdy wszystko było proste?

Kawa paruje z dużego kubka
Ręce na gorącej porcelanie
Drżą przed spotkaniem
Czy pamiętasz?
Czy znów poszukasz
Śladu moich ust na wilgotnej krawędzi?

Wtedy… pękną niewidzialne tamy
Popijając z jednego kubka
Słodycz pomieszaną z goryczą
Opowiemy sobie nieopowiedziane
Tęsknoty, sny, tajemnice
Wywróżymy z fusów
Jakie będzie jutro…

A jutro… znów przyjdziemy na kawę
„Pod Strzechę”
Gdzie zatrzymał się dla nas czas

autor

Jotka1

Napisany: 2005-06-11 Dodano: 2005-06-12 10:14:12

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie