Wrzesień, jesień -ciepło, ...

"Wrzesień, jesień- ciepło, fajnie i przyjemnie".
22.09.2016r. czwartek 10:52:00

Wrzesień, jesień- ciepło, fajnie i przyjemnie
Do niedawna bez koszulek i wieczorem
Można było wokół domu pracować.

My niezłomni złotorączkowcy
Jesteśmy w mądrości niezłomni
I wszystko jesteśmy w stanie samo zrobić,
Żadna praca nas nie wystraszy.

Nasza praca to wolność
I ludzka strona świata nauki,
I świata rodzinnego.

Kolejny piątunio
Niczym piąty element całości,
Bo trzeba robić i nie marudzić.
Mieć w sobie zawsze Pana Boga
I sarać się za wszelką cenę
Opanować wszelkie złości,
Które zwłaszcza we mnie się budzą,
A wręcz wybuchają z nienacka jak ETNA.

Robota to nasz z pogoda pojedynek,
Dziś słoneczne, ciepło i przyjemnie
Na szczęście znów się zrobiło,
Wow, jabadabaduuuuu.

Myślę, że z leksza na tle roboty
Pozytywnie oszalałem,
Tak jak zawsze szkołę
I uczyć się kochałem,
nadal kocham,
Tak też od zawsze robotę.

Posiadamy łaskę wiary
I wielkie, od Boga siły
To zostanie przez nas obrana dobra strategia,
By nie roztrwonić powstałego bogactwa.

Często się słucha i nie słyszy,
Albo i nawet słyszeć, ale nie słuchać,
Bo bezmyślność jak i otumanienie
Dosięga ludzi w coraz młodszym wieku,
Mimo, że żyjemy coraz dłużej-statystycznie.

Pan Bóg nie brzydzi się nami
I naszą robotą,
Musimy tylko za swe prace brać odpowiedzialność.
Robota na cztery a nawet na sześć rąk
I na niezgodne czasem głosy.

Czas na zakupy,
Zwłaszcza, że mimo globalnego przyspieszenia
Nasze lokalne pociągi jadą
Wolniej niż przed wojną.

Modlitwa z myślą,
Robota i modlitwa jednocześnie
To nie krecia robota,
Ale robota właściwa i silniejsza
I trwalsza niż mur.
Już nie mówiąc o twardości,
Który w pojedynku wagi ciężkiej
Może zatrząść
Tym, za kogo mnie uważacie,
Więc zastanawiam się
Kim właściwie jestem dla was
Jak i dla samego siebie.

Jestem filozofem
Budowania doskonałego świata,
Jestem młodym,
Jeszcze przed trzydziestką naukowcem,
Który chce mieć pod ręką,
Nie owady, które lecą,
Lec kobietę zamiatającą kiecą
I dzieci, co z uśmiechem lecą,
Czyli biegną w ramiona tatusia.

Bakterie wyrosły niczym
Cmentarz na budowanej drodze
I, co to ma związek z tytułem wiersza,
A no to, że wciąż trwają
Nawet, gdy zabraknie kawy,
Ja jej nie wypię, bo się jej pić nie nauczyłem,
Ale za to rozkoszuję się w herbacie.

We mgle stoi filmowa kamienica,
A ja i nie wypowiedziana niesamowita tajemnica
Chciałbym byście przeszli łagodnie
Do kolejnego wiersza,
Także mojego jutro
I wybaczyli, że zwaliłem
Pod tym względem ten
Kalendarzowy, pierwszo jesienny piątunio.

Może okażecie miłosierdzie w praktyce
I dacie głosik* na kicz,
Będę wam wdzięczny,
Bo masakryczna jesień się zaczyna.
A Bliski Wschód Sylwestrowej Zabawy
Każe mi poczekać do poświąt
I postawić kropkę już tu.

*taki w komentarzu, ale miłosierny, bo jest piątunio.

Dziękuję i zapraszam ponownie.

autor

AMOR1988

Napisany: 2016-09-22 Dodano: 2016-09-23 08:15:09

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie