wspak...

już pora zwinąć senne żagle
jutrzenki blaski dają znak
chociaż tak bardzo by się chciało
by czas uczynił raz krok wspak

aby zawrócił lub na moment
zatrzymał w pędzie zaprzęg dnia
być może wtedy nie spłynęłaby
po policzku gorzka łza


wojny czas...

...a czas płynie w dal smętną i na jutro nie czeka
nie rozumie rozterek rozdartego człowieka
który myślą kaleczy własnych uczuć nadzieje

wojny duch obudzony ze snu ryczy szaleje
kąsa dłonie bezbronne nici marzeń rozrywa
a czas płynie i z boku obserwuje te dziwa

które czynem kaleczą wzrok w nie silnie wpatrzony
gorzko łka stary grzesznik przy kapliczce skulony
pod pancerzem modlitwy drga łzawości powieka

a czas płynie w dal smętną i na jutro nie czeka...




senne barykady...


...w świecie niezgodnym i niezrozumiałym
tkwi plątanina linii krzywoprostych
gdzie na barykad ze strzępów obłudy
w pogorzeliskach toną prawdy mosty

śpią ciche dusze z głodu obolałe
i ocienione pragnieniem pogody
czekają jutra jako kania deszczu
aby oczyścić skrzydła w kroplach wody

i maszerując myślami w czas błogi
strzepują resztki własnej nienawiści
dumając w ciszy przed nieuniknionym
jakie to jutro we własnych snach wyśnić...

autor

niezgodna

Napisany: 2021-01-23 Dodano: 2021-01-23 10:48:06

Ten wiersz przeczytano 825 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie