WSPOMNIEŃ CZAR
Wzruszenie to uczucie towarzyszące
każdemu,
Temu bogatemu i temu biednemu.
Dopada nas bez uprzedzenia, znienacka, z
ukrycia,
Tak samo za młodu jak i u schyłku życia
Bo życie jest pokrętne, a nie zawsze
proste.
Zmienia nam los, gdy wchodzimy w życie
dorosłe.
Rodzimy się i wychowujemy pod rodzinnym
niebem
Lecz gdy dorastamy, ruszamy „za
chlebem”.
Jedni bliżej, drudzy dalej, a niektórzy na
obczyznę
Miłując z daleka, i rodzinę, i Ojczyznę.
Życie twarde jest i swoje prawa ma
I w codziennym znoju nas nie
rozpieszcza.
Ciągle zapracowani, za groszem gonimy,
Póki na własny byt nie zarobimy.
Tak mijają dni, miesiące, w końcu lata
My tęsknimy za domem, do rodziców, siostry,
brata.
W końcu przychodzi taki dzień
Kiedy troski idą w cień.
Kiedy pieniądze i czas wolny idą w parze
A coś nas ciągnie za serce i do domu wracać
każe.
Czy to jazda samochodem, statkiem rejs, lot
samolotem
Upływa szybko i przyjemnie, bo to podróż
do domu z powrotem.
To podróż do domu, do wspomnień, a zarazem
marzeń
Pełna różnych z przeszłości zapamiętanych
zdarzeń
Wzruszenie ogarnia Cię gdy wracasz w
rodzinne strony, do swojej chaty
Gdzie wychowałeś się w ramionach mamy i
uścisku taty.
Ale rodzice już odeszli - o tym dawno
wiedziałeś,
Lecz tak wielkich zmian w ogóle się nie
spodziewałeś.
Rodzina, znajomi, przyjaciele - wszystkim
lat przybyło
Wszyscy poszarzeli, posiwieli - życie ich
przybiło
Domy inne, parki inne - wszystko się
zmieniło
W rodzinie - jedni odeszli, a innych
przybyło
Znajomi też inni – kiedyś tak nie było
Ten wychudł bo chory, a tamtemu się
przytyło
Rozmowy bez końca od zmierzchu do świtu
O sobie, o rodzinie, o życiu szczerze i bez
"kitu"
Lecz wszystko co piękne szybko kończy się
I w podróż powrotną trzeba wybrać się
Do żony, do dzieci, do domu swojego
Do pracy, przyjaciół, szczęścia rodzinnego
Tego, które latami z rodziną tworzyłeś
Bo w duchu miłości i tradycji żyłeś
Gdy wrócisz do domu, siądziesz w fotel
stary
Wyciągniesz z szuflady papier, pióro,
okulary
Być może otrzymasz z nieba taki dar
Że przelejesz na papier swoich wspomnień
czar.
Komentarze (2)
Przepiękna refleksja.
każdy z nas ma swe wspomnienia i domu czar
Pan błogosławił dając nam ten dar
co pozwala zapisać uczucia te słodkie i te od serca
kłucia
cieszmy się tym darem danym nam od boga
wszak przed nami już ostatnia droga