Wspomnienia

Dla najwspanialszego człowieka na świcie, który miał złote serce i był jedynym ideałem człowieka...

Byłeś nam Ojcem, jesteś i będziesz,
Tym co nigdy nie zapomina.
Kochałeś wszystkich, tych złych i dobrych
Bez najmniejszego wyjątku.

Teraz Cię nie ma, a my tęsknimy,
Choć Ty sam zabroniłeś.
Bo jak powiedziałeś spotkamy się jeszcze,
To serce z radości mocniej nam bije.

Byłeś oporą, nam zawsze i wszędzie,
Tym co zrozumie każdą rozterkę.
Zawsze pomogłeś, modliłeś się za nas,
A my dziękujemy Ci za to.

Kocham Cię Ojcze i właśnie teraz,
Gdy piszę ten wiersz dla Ciebie.
W oku mym łza się kręci i wspomina,
Dzieję tych pięknych minionych lat.

...bo jak go nim nie nazwać jeśli przebaczył nawet osobie co chciała go zabić?

autor

Emilcia

Napisany: 2006-03-31 Dodano: 2006-08-19 15:17:10

Ten wiersz przeczytano 341 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie