...wspomnienia...
Czasem trzeba pogodzić się z mijającym czasem.
Choć to, co było, nie ma znaczenia.
To czas, co mija, niczego nie zmienia.
Bo tylko Twojej pragnę bliskości.
Miłości, ciepła i trochę czułości.
Wiem jednak, że Twe serce już nie dla mnie
bije.
Lecz żyjąc marzeniami- tylko dlatego
żyję.
Wspomnienia wracają same.
Budzi to uczuć gamę.
Wspomnienia dają nadzieję.
To mój stan ducha chwieje.
Bo kiedy już myślę, że jest ok.
Pojawia się widmo i rzuca cień.
I wtedy płaczę długie godziny.
Bo wiem, że nigdy już nie wrócimy.
Do długich spacerów wśród ścieżek
leśnych.
Do naszych planów całkiem pociesznych.
W główce na zawsze dobre wspomnienia będę
miała.
Bo chcę pamiętać, że Cię kiedyś kochałam.
Nie mogę spać.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.