Wspomnienia
Zamykam oczy
by świat mnie nie widził
dlaczego tak trudno
odnaleść siebie
Gdzie ta osoba pełna radości
co śmiać się umiała
i życie tak bardzo kochała
W wir życia weszła
i tam się zgubiła
odeszła na zawsze
wspomnienia sobie tylko zostawiła
myśląc że kiedyś
droge jej wskarzą
Lecz one stawały się coraz odleglejsze
aż o nich również zapomniała
Lecz w sercu jej jeszcze
iskierka nadzieji została
może nie zgaśnie
i droge jej wskarze
Jak się odnaleść
w tym życiowym koszmarze.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.