WSTAJĘ Z KOLAN

http://www.youtube.com/watch?v=CJIVz9nYx7I

Nocną ciszą otulony w bicie serca się wsłuchuję,
Spływa łza po skroni, usta drżą, w piersi zatyka,
Znów żyję, wstaję z kolan, odradzam się, czuję,
Głowę unoszę, powieki otwieram, rozpacz znika.

Duszą wzdycham, patrzę, myślę, wczoraj jeszcze...,
Dziś już nie, niech wraca beze mnie do ciemności,
Chcę żyć, kochać, chcę oddychać, tulę dreszcze,
Pęta puściły, ucichł ból, zląkł się promieni miłości.

Ciepło Twej dłoni, urok spojrzenia, uśmiech anioła,
To zadziałało, tak też się stało, ja znowu szybuję,
Fruną motyle, płyną marzenia, Twoja dobroć woła,
Piękno serca, słońca dotyk, Nasze chwile hołduję.

Chłonę, też płonę, raduję, zatracam się i wzruszam,
Do świata piękna przenikam, Ciebie tam spotykam,
Nie smucę się, nic, że w bezruchu pozostaje kusza,
Oczy w łzach, ciiii..., już dobrze, do marzeń znikam.

Dla kochających bezgranicznie...

autor

NOCNYMOTYL

Napisany: 2011-10-25 Dodano: 2011-10-25 00:00:58

Ten wiersz przeczytano 757 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie