Wszystko gra.

Ja nie żartuję, wszystko gra,
początek ma, i też swój koniec.
Bo swoje życie przecież znam,
i stoję też po życia stronie.

Mówię poważnie i bez kpiny,
cóż mogą dać mi takie żarty.
Jak sobie robić z życia drwiny,
gdy na nie jestem tak otwarty.

Radością tryskam niczym dziecię,
któremu dano cud balonik.
Bo żyję przecież w swoim świecie,
i będę tego życia bronił.

Pogardę co jest z gruntu zła,
odrzucam precz, ona odpada.
Bo w moim życiu miejsce ma,
wszystko co ludzką twarz posiada.

I tylko temu wiarę dam,
co ma początek i też koniec.
Bo własne życie dobrze znam,
stojąc po życia, słusznej stronie.

autor

Grand

Napisany: 2007-05-07 Dodano: 2007-08-09 10:45:46

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie