wyalienowani
o świecie, życiu, ludziach...
Ludzie
Jeden świat
Pełno małych światków
Życie
Jedynie jedno
Głód empatii, współczucia
Tłum
Niebieskie ciałka
Każde jakgdyby wyobcowane
Granice
Brak bram
Tylko łatwe drogi
Altruizm
Przekreślona kwestia
Niebywałe to niedbalstwo
Planetki
Jedyna Ziemia
Wyobcowane małe istotki
Każda
Jak zagubiona
Jednak nie wraca
autor
skrywajaca twarz
Dodano: 2008-05-28 18:05:22
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Głęboki wiersz w ciekawym wydaniu.Myślę,że te małe
istotki są wyalienowane,bo tak prościej...łatwiej po
prostu nie patrzeć w niektórych kierunkach.Ja to tak
widzę :(