Wybacz

Zbudowałam dla nas dom.
Stoi pośród wzgórza naszych łez,
na zielonej polanie zazdrości i bólu.
Wyniosły i dumny przegania obłoki.

Będzie nam tutaj wspaniale.
Brylantowy szept naszą muzyką,
zamglone oczy rozkoszą poranka.
Oddech nieba wiatrem naszych skrzydeł.

Zatroszczyłam się o wszystko.
Na kominku stoją nasze fotografie,
w skrzynce czekają nasze listy miłosne.
W wazonach pachną kwiaty na nasze rocznice.

Zapomniałam tylko odkurzyć naszą miłość.
Strząsnąć pył z dziewiczych marzeń,
przywrócić blask, niepokój i ukojenie.
Wznieść na nowo pomnik fascynacji i zapatrzenia.

Zbudowałam dla nas dom.
Będzie nam tutaj wspaniale.
Zatroszczyłam się o wszystko.
Zapomniałam tylko zaprosić tu Ciebie...

Skarbku, wybacz...

autor

a*gness

Napisany: 2007-05-01 Dodano: 2008-07-11 17:35:52

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie