Wybacz

Dla Małej Mi...

Symbol prawdy, nieskalana wizja
Końca nadejście, życiowa decyzja
Jedno wiem, to pewne jest
Ku niebu składam błagalny gest

Wyścig w zegarze toczy się wciąż
Za postacią, na którą czyha wąż
Tęsknota, ciągła walka by trwać
Zawsze pozostaje wątpliwość ile z siebie dać

Z myśli utkana klatka
Pamięć, strachu matka
Nie widząc już nic, tracąc marzenia
Stając się głuchym nie mającym nic do powiedzenia

Tylko jedno słowo w głowie
Lękające się serce, co wody tafla odpowie
Pokory oręż, godności nadzieja
Myśl lekka, wiary złodzieja

Dziś już nic nie ma, to już daleko
Minionego momentu zatrzaśnięte wieko
Pozostał żal, na pamiątkę rozterka
W głębi istnienia rana tak wielka

Przepraszam...

autor

Drugie Ukryte Oblicze

Napisany: 2006-01-07 Dodano: 2006-01-07 00:06:16

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie