Wyjście
Nie znoszę kiedy ktoś odchodzi
mając na względzie jakieś hucpy.
I psuje bilans mi w przyrodzie,
bo coś w niej ginie. Więc załóżmy,
że nagle wszyscy odejdziemy,
znajdując w odchodzeniu wyjście.
W drzwiach krewko zasalutujemy...
A co za drzwiami? No pomyślcie.
Po głowie chodzi myśl żółtodziób,
że trudniej zostać, niźli odejść.
Więc ja się, kurka(!), oflaguję!
Okopię, zabezpieczę tyły.
Okupacyjny strajk ogłoszę,
aby mnie nic nie wykurzyło.
I choćby sama, a zostanę!
Choć wszyscy pójdą w cztery strony,
włożę zdumienie między wersy,
że świat był kiedyś zaludniony.
Po głowie przemknie myśl żółtodziób,
że trudniej zostać, niźli odejść.
autor
grusz-ela
Dodano: 2014-03-26 20:54:19
Ten wiersz przeczytano 1334 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Tak bywa,jak mówi Magda,bywają też powody natury
całkiem innej...
choć tutaj łatwo się go domyślić...
Nie każdy ma skórę wystarczająco grubą
Pozdrawiam
:)))
Krzemanko, Duszka i zwidy????
Dzieki, Dziewczyny :)
Mam zwidy:))
Ładna mi literówka! Ort bezczelny, ot co! Ale już
poprawiony :))))
Ale Cię payu zdenerwował, aż zrobiłaś literówkę w
"żółtodziób".
Miłego wieczoru.
Pomogę Ci w robieniu zasieków.Mam takie samo zdanie.
Ale tak serio nie każdy ma mocny charakter i odporność
na hucpy.A pierwszy odruch nerwowy jest zazwyczaj
taki- "rzucam wszystko".
Pozdrawiam