Wypalenie
Zwykle brak tematu
odpowiada za to,
że poeta znika
z oczu czytelnika.
Czart go opętał,
wypalił skręta,
przez to Wincenta
już nie jest święta.
Pewien młodzieniec, który
wypalił z grubej rury,
w efekcie awantury
uniósł się ponad chmury.
autor
krzemanka
Dodano: 2023-02-26 14:05:01
Ten wiersz przeczytano 1273 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Serdecznie dziękuję wszystkim gościom za komentarze i
uśmiechy. Miłego wieczoru:)
Bardzo fajne i trafne fraszki :))
Pozdrawiam z uśmiechem krzemanko :)
Fajnie pomyślane, w trzech różnych znaczeniach - udana
całość.
Świetne ujęcie *wypalenia* w trzech kontekstach.
Celnie i refleksyjnie.
Doskonałe fraszki!
Pozdrawiam serdecznie
Myślę że dobry poeta się nie wypali bo tematów jest
multum...pozdrawiam serdecznie
Znikający poeta, czyli znikopis-arz:-)
Świetne wszystkie, pozdrawiam serdecznie:-)
Witaj
Etam. Kto by się chciał wypalać.
:))))
Ale są i tacy.
Pozdrawiam
:-)))
+ + +
Pozdrawiam, Aniu :-)
Witaj Aniu:)
Nie jestem poetą
więc się nie wypalam
ale za to wiersze
poetów wychwalam:)
Pozdrawiam Aniu serdecznie:)
Podobają się wszystkie trzy :) Ale ze szczególnym
wskazaniem na drugi i trzeci :)
Pozdrawiam ciepło, Aniu :)
PS Jeszcze nie znikam, co znaczy, że tematów mi nie
brakuje ;-)
Wypalenie z reguły źle się kojarzy, pozdrawiam :>
ja Ciebie lubię bez palenia-
nigdy o tym nie zapominaj :-)
Wypalic mozna w roznych odslonach
W kazdej przednia ironia
Pozdrawiam z podobaniem :)
Wydaje mi się, że jest właśnie tak jak piszesz.
Pozdrawiam
Marek
Niestety tak w życiu bywa. Pozdrawiam cieplutko, ślę
moc serdeczności:)