Wyrok

Czytam jak wiersz o hejcie, jaki spotyka obecnie Tomka
Mackiewicza, ze strony ludzi, którzy nigdy nie mieli
pasji tak wielkiej, żeby zawładnęła ich życiem. I
nigdy tego nie pojmą. Dla mnie bardziej od Jego
śmierci wstrząsające jest to, jak ludzie odarli ją z
godności.

Bardzo wymowny dramatyzm Twojego wiersza.
Życiowy wiersz skłaniający do refleksji.
Pozdrawiam:)

Halinko nawet nie chcę komentować wiersza, wymowa
treść to jego ukryte piękno!
:)
Pozdrawiam ciepło!
Ukłony zostawiam jak zawsze!

Przepiękny ten wiersz Pawła Podlipniaka, dzięki że go
nam pokazałaś.
Twój o trudnym dzieciństwie, które decyduje o ponurej
przyszłości, też bardzo wymowny. Peel z Twojego
wiersza, na pewno nie miałby do kogo zaadresować słów
takich jak u pana Pawła. Miłej soboty:)

Coś ostatnio sporo osób mojego sąsiada cytuje :-)
Lubię ten wiersz :-) Twój też Halinko przyciąga wzrok
:-)

Coś Wam pokażę. Może znacie?
Ja przeczytałam przed chwilą... PIĘKNY WIERSZ!

Paweł Podlipniak

Aubade triste


Byłaś dziś rano mała, więc cię pokołyszę

w myślach, w mowie, w uczynkach i bez zaniedbania

za dni pachnące ciastem, przyszyte guziki,

za plastry przyklejane na zbitych kolanach.



Byłaś dziś rano lekka, więc mi uleciałaś

w przeszłość, w bajki, dzieciństwo i rozlałaś ciszę

na dni, które nadejdą. Zamiast pożegnania.

Tyle mam w sobie krzyku, lecz nie mogę krzyczeć.



Byłaś dziś rano krucha, więc się rozsypałem,

na drobniutkie kawałki nie do poskładania.

Bez ciebie nie zapłaczę. Nie próbuję. Wcale.

Smutek rozstań jest suchy. Ja zostałem. Mamo.