Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wytłumacz mi czemu

Wytłumacz mi czemu u kresu rozpaczy
życie boli zupełnie inaczej.
Powiedz dlaczego dzień ginie zniszczony
czemu sen nie jest do końca uśpiony.
Jak mam życie swoje trzymać na uwięzi
kiedy obroża kolczasta wżyna się w tętnice?
Jak mam swoją krew zamknąć w sinych żyłach
kiedy już nią zalana cała moja siła?
Jak mam zdeptać słońca niedopałek
gdy popioły rozżarzone mogą sparzyć stopy?
Jak mam kochać sercem całym Twoje kroki
kiedy serce krwawi i przebite boki?
Tak jak jesienne liście z wiatrem przemijają
we mnie się łzy gorzkie z uśmiechem mieszają...

Spójrz za szybę w swoje niewidome okno
zobacz jak na deszczu dobrzy ludzie mokną
I nie pytaj mnie czy jeszcze mam ochotę...
Wiesz, że dalej pragnę mieszkać w Twojej duszy złotej.
Naucz mnie wyczuwać puls Twojego wzroku
nie każ dłużej błądzić w tym nerwowym mroku

Przecież wiesz jak serce pęka połamane
I jak życie piękne, kiedy roześmiane.

autor

moniśka86

Dodano: 2005-07-14 22:04:11
Ten wiersz przeczytano 423 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »