Wyznaję moją pychę
Motto: " Nie wiem, o czym mówisz, ale wiem, że nie masz racji"
Wyznaję najpierw pychę. Jak i wy
myślałem,
Że świat nasz jest najlepszy a nawet
jedyny.
A z mówiących inaczej sam czasem się
śmiałem ...
Bez wyobraźni żyłem. Bo były przyczyny
wierzenia Postępowi. Atomy, materia,
przez naukę logika, proste dziedziczenia
...
Fizyczno- biologiczna ta cała sceneria
broniła mojej głowie prostego myślenia.
Dotąd mrówkom myślącym tu podobny byłem
co oblazłszy obrazy da Vinci sławnego
tak patrzyły, badały płótno przodem,
tyłem
wiedząc co farba, rama - nie znały
niczego.
Z osobna te fragmenty całkiem są nic warte
;
Każdy gwóźdź tylko gwoździem, każda plama
plamą ...
Pędzlem farbami światło jest tylko
roztarte,
jeśli nie wytłumaczyć ich Miłością samą.
A przecież otrzymałem, jak i wy sygnały
dające nam podstawy zrozumienia świata.
Lecz umysł tak spętany i pychą za mały
w nazbyt prostym schemacie nie mógł się
połapać.
Trudności pojmowania stąd najpierw się
biorą
że brak czystych określeń by dotknąć
zjawiska.
Jak mówią: Zdrowa nigdy nie pogada z chorą
-
tak nam, dalekowidzom, źle jest patrzeć z
bliska.
Bo właśnie idzie o to, że tworząc " z
niczego "
coś, czego dotąd nigdy nikt nie widział
wcale,
podglądamy Naturę, z sposobu takiego,
którym tworzy Pan Świata, przecząc mu
zuchwale.
Najpierw popatrzmy, cośmy tu zrobili " sami
",
(naśladując Przyrodę lub Boskie marzenia
).
czyniąc Nowe - poszliśmy starymi ścieżkami
;
powtarzając bezwiednie Naturę Tworzenia.
Nasz fragment hologramu jest obrazem
pełnym.
Kompletny zapis życia jest skryty w DNA.
Kaseta z akcją filmu, szal z wielbłądziej
wełny -
każda rzecz na tym świecie na Trwanie
przepis ma.
Bo z gadów, ewolucją, Pan utworzył ptaki
;
latawiec jest płatowcem przez silnik .A
potem,
tak jak przemianą z ptaków Tworzył lepsze
ssaki,
odrzutowiec nam stał się lepszym
samolotem.
Gdy Haszek pisał Szwejka - o odbiór nie
pytał ;
ekranem odbiornika jest mózg, ten który w
nas ...
Tam ten dekownik istniał kiedym książkę
czytał.
Ja byłem mu Materią, Przestrzenią ... We
mnie Czas.
W dni siedem Autor pisze wiersze nam
prześliczne.
Naszego czasu upływ w nich jest w
miliardach lat.
Algorytmy stosował tu probablistyczne,
a siecią ich wzajemną zabezpieczał ten
Świat.
W materii i przestrzeni - emocje są
wtkane.
To losy, przebieg życia, cały nasz ludzki
byt ...
Przeżycia ludziom różne, nam - przecież te
same!
Na każdym z nich Rzeźbiarza wciąż jest
znajomy ryt
* * *
Pokornie się poddaję takiej oto treści
:
interaktywnym jestem programem, gdzie
mogę
wpisywać zło lub dobro ile tu się zmieści
...
Jest w tym programie miejsce na Radość, na
Trwogę ...
Nawet, gdy program przebrzmi, dalej będzie
bawić .
Ustanie moja zdolność do nanoszenia
zmian...
A wtedy mój Pierwowzór w powtórce ustawi
Najczęstsze - czy najlepsze? - to, co
wgrywałem sam ...
Poszukującym, aby znaleźli
Komentarze (9)
Długaśny, ale jak zaczęłam to skończyłam. Nie żałuję,
bo mądry, życiowy i świadczy o bardzo wysokim IP
autora hihihi. Bez urazy. Jednym tchem przeczyta łam,
stąd i zadyszka.
A kiedy fraszeczki? Te o lakierkach - rewelacyjny.
Mądry wiersz, zmusza czytelnika do refleksji,
przeczytałam go powoli, nad kilkoma zdaniami sie
zastanawiałam, ale warto było! :)
Dla mnie wiersz arcydzieło ...
"Najpiękniejszą rzeczą, jakiej możemy doświadczyć jest
oczarowanie tajemnicą. Jest to uczucie, które stoi u
kolebki prawdziwej sztuki i prawdziwej nauki. Ten, kto
go nie zna i nie potrafi się dziwić, nie potrafi
doznawać zachwytu, jest martwy, niczym zdmuchnięta
świeczka." Albert Eistein
podpisuję się pod komentarzem Poviewu; wiele myśli,
może jak na jeden wiersz zbyt wiele?...choć ciekawe
filozoficzne rozważania mogłyby posłużyć (po
uporządkowaniu) do napisania poematu...ten wiersz to
jak zapowiedź utworu dużego formatu...do którego
powoli autor się przymierza - ? - wysoka poprzeczka...
Zadumany wiersz nad ludzkim istnieniem i możliwościami
Prawda że jesteśmy częścią natury i emocje odbieramy z
materii i przestrzeni i odwzorujemy je w postępie
techniki i sztuki Wyrazy uznania.
Pierwszych 6 zwrotek - super. Dalej - myśli trochę
zawiłe i dużo szczegółów moim zdaniem za bardzo
narzucających czytelnikowi wnioski... Na koniec coś w
stylu "Matrixa" albo raczej "Ciemność i pleśń" Lema,
choć tu oczywiście inna sytuacja i - jeśli dobrze
odbieram - ciekawa sugestia. W sumie trudno o
jednoznaczną opinię ze względu na dużą ilość myśli.
Nie sposób jednak nie zauważyć, że wiersz daje dużo do
myślenia...
Piękna, literacka zaduma nad granicami ludzkiej
natury. Każdy kto tak rozumie a przede wszystkim czuje
ma bogatą, w pełni dojrzałą osobowość. Zachwyciłam się
i wierszem i autorem.
W materi i przestrzeni - emocje sa wtkane...to nie
jedna piekna mysl w Twoim wierszu.Dluuugi,ale warty
przeczytania.
Wiersz pełen mądrości zyciowych-piekny