Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Za Tobą kroczę...

Za Tobą kroczę przez życie
wcale nie jestem znużona,
gdy smutek się wokół rozsnuwa
do Ciebie Boże wyciągam ramiona.

Szeptem z Tobą rozmawiam
nie potrafię inaczej, nie umiem
adoruję Cię też śpiewem, idąc
w kościelnej procesji w tłumie.

I zatroskana moimi grzechami
pragnę byś z nich mnie oczyścił
bo kroczę ostrożnie przez życie
Twoimi szlakami, O Chryste!.

Pytając się swojego sumienia
przeglądam uczynki życiowe,
bo człowiek choć wolny duchem
musi w pokorze pochylić głowę.

autor

LuKra47

Dodano: 2014-03-30 17:32:52
Ten wiersz przeczytano 1610 razy
Oddanych głosów: 30
Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (36)

Turkusowa Anna Turkusowa Anna

Pięknie Lukro, z wiarą i miłością do Boga...

Mariola Cuore Mariola Cuore

bardzo ładny wiersz z wielką wiarą
w sercu pisany
pozdrawiam serdecznie.

zdzichzmisozo zdzichzmisozo

chyle glowe,wiersz piekny,pozdrawiam serdecznie

karl karl

im więcej głów pochylonych,
dużo dusz zbawionych.
Pozdrawiam serdecznie

Roma Roma

Pięknie Lukro, chylę czoło! Pozdrawiam serdecznie:-)

Ajax Ajax

ładna, inspirująca modlitwa , zaprasza cię do
przeczytania mojej modlitwy napisanej jakiś czas temu
otwieram ręce do Ciebie Boze

Dajna1 Dajna1

Taki bliski mi jest ten wiersz, że tylko powiem:
prawdziwy. Pozdrawiam pięknie.

Stella-Jagoda Stella-Jagoda

Ladny, refleksyjny wiersz:)

Pozdrawiam:)

Jan Dmochowski Jan Dmochowski

,,Musi w pokorze pochylić głowę" zgadzam się z tym.
Dobrej nocy.

Ola Ola

Pokora nigdy, nikomu nie zaszkodziła. Dobranoc

LuKra47 LuKra47

ok. dzięki
Twoja uwaga bardzo celna ale ja mam dwie przyjaciółki
z chóru i wspieramy się unikając pań zaabsorbowanych
sobą a nie podniosłością chwili:)

Koncha Koncha

Staszko, popraw:
"wyciągam ramiona"
Myślę, że nie ma ludzi bez grzechu, wszak grzeszymy
myślą, mową i uczynkiem.
Napisałaś o procesji.
Ja kiedyś chodziłam, przestałam, gdy kilka razy pod
rząd, nie mogłam się skupić, bo ludzie biorący udział,
rozmawiali o wszystkim, co dla nich było ważne,
traktowali procesję, jako spotkanie towarzyskie, po
prostu plotkowali.Pani, której zwróciłam uwagę,
odpowiedziała mi:
A czy ja pani zabraniam śpiewać i modlić się?
Pozdrawiam serdecznie:):):)

saba saba

Bardzo ładna refleksja, pochylam głowę. Pozdrawiam
bardzo serdecznie

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Mądry,refleksyjny wiersz z bardzo dobrą pointą!
Serdecznie pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »