Zabijanie
Można zabić
Tak po troszku
Pomaleńku
Odebrać
Radość
Szczęście
Nadzieję
Zabijać
Po kawałku
Powoli
Dzień po dniu
Nic nie zostanie...
autor
amelia
Dodano: 2013-07-26 10:26:09
Ten wiersz przeczytano 596 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dobra miniatura...takie zabijanie powoli najbardziej
boli.
Amelio...zabolało...
no tak , jest smutny okropnie,dobrze że mnie nie
dotyczy.
małych upałów życzę i uciekam z warszawy ;))))
Ładnie. Jedyna rada dla peelki -
uciekać. Miłego dnia.
Smutny, ale nic dodać. Pozdrawiam
bardzo prawdziwy wiersz powoli gasnący płomyczek
nadziei pozdrawiam
Tak, prawdziwe.
Pozdrawiam:)
Słowa, jak sztylety.
Smutne, ale prawdziwe.