zachmurzone
nie zrywaj wiecej liści wietrze
z drzew samotnych koron
pozostałe szeleszczą jeszcze
chwil nutą ulotną
nie płacz już niebo zimnym deszczem
z chmur szarych oczu
cisza uniesie się na wietrze
wraz z nią przyjdzie spokój
autor
zuza n
Dodano: 2018-09-22 09:48:21
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Nic, tylko chwalić i plusa przywalić. Pozdrawiam:)
Bardzo życiowe, pozdrawiam :)
pięknie z nutka jesiennej melancholii:-)
pozdrawiam
podoba mi się ta melancholia spokojem zakończona
nostalgicznie i refleksyjnie
zamyśliłem się na dłużej
pozdrawiam
Piekny melancholijny wiersz
Juz powoli wiatr dryewa ogolaca i to napawa nas
smutkiem
Pozdrawiam cieplutko Zuzo
podoba mi się pozdrawiam
Melancholia jesienna
niestety ulecą z wiatrem wszystkie liście
Serdeczności:)
Też uważam, że dobrze, by nie zrywał, bo inne "liście"
mogą tęsknić za nimi, to prawda,
ładna melancholia
Zuzo.
Serdeczności ślę.
Jesienna melancholia.
Miłego dnia.
Pięknie i refleksyjnie... Pozdrawiam, miłej soboty.
Ładnie, nieco melancholijnie...
Słuszne rady. Posłucham.
Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie z dającym do myślenia przekazem.
Pozdrawiam Zuzo pa :)