Zachorować na smutek
Teraz nie czuję już nic
Wszystko przechodzi obok mnie,
Obojętność- główne uczucie
Jestem coraz lepsza
W samotne gry.
Jestem sama,
Bo jestem coraz słabsza.
Już wcale nie ma dla mnie radości,
Już wcale nie ma dla mnie miłości.
Nie ma dla mnie zrozumienia
Nie ma nic z ludzkiej czułości
Dziś po raz kolejny
Płakałam w autobusie,
Widziałam ciebie z nią.
Jesteś taki szczęśliwy.
A ja czuję tylko obojętność
Bo już nic nie cieszy mnie.
Zachorowałam na twoją miłość
Zachorowałam na smutek
Zachorowałam na samotność
Zachorowałam na XXI wiek…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.