Zachwiana równowaga

Zbyt często mamy w naszym życiu zachwianą równowagę,
Tam, gdzie nie powinniśmy, to przykładamy zbyt dużą wagę,
Nasze bardzo głupie zachowanie bierzemy za odwagę,
Poddajemy się tam, gdzie bezwzględnie powinniśmy dać radę,

Nie odpuszczamy tam, gdzie powinniśmy odpuścić sobie,
Wykazać się mądrością, a nie brnąć w chorej głowie,
Która jest zbyt ambitna, że przeszkadza trzeźwo myśleć Tobie,
W taki sposób sami pogrążamy się w cywilizacyjnej chorobie,

Ciągle chcemy więcej, szybciej, jak by wyścig szczurów trwał,
Ten ciągły w życiu pęd, człowieka w Nas będzie zabijał,
Bo oczy choć otwarte, to nie widzą, że już dawno padł strzał,
Który w Nas życie oddał, bo już z Nami po prostu nie wytrzymał,

A my ciągle biegamy w kółko bez celu, choć wydaje się, że cel mamy,
Jednak te nasze cele wcale nie są dla Nas dobrymi sprawami,
Bo skupiamy się na gonitwie i to nie gonitwie za marzeniami,
Tylko za codziennym pędem, który pogrąża Nas w wiecznej otchłani,

Chcemy więcej pieniędzy, lepiej żyć, lepiej wyglądać, po prostu lepiej,
A z takim podejściem to zamiast mieć więcej to mamy jeszcze mniej,
Bo nie dostrzegamy ludzi obok siebie, tylko chcemy od życia więcej,
A sami nie dajemy nic w zamian, bo uważamy, że to wszystko należy Nam się,

Zamiast patrzeć w głąb książki patrzymy na okładkę i oceniamy,
Wyciągamy głębokie wnioski, choć kogoś tak naprawdę nie znamy,
Tylko się skupiamy na jego zewnętrznych atrybutach, co dostrzec zdołamy,
A nie poznajemy historii u źródła, tylko rzucamy domysłami i spekulacjami.

autor

KryniuR

Napisany: 2017-07-19 Dodano: 2017-07-19 00:16:55

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie