w zachwycie...
słońce w pledzie z obłoków blask pławi
jakże serce raduje się szczerze
na klucz miękko płynących żurawi
żonkil w żółci się pyszni radośnie
jakże serce raduje się szczerze
wita kornym pokłonem przedwiośnie
słowik trelem połaci obsiewa
jakże serce raduje się szczerze
drzewa w dźwięki radosne odziewa
myśl pogodna fantazją mnie bawi,
jakże serce raduje się szczerze
na klucz miękko płynących żurawi
autor
niezgodna
Dodano: 2020-03-12 09:21:51
Ten wiersz przeczytano 1366 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Po szarej, smutnej zimie - wiosna radość w barwach nam
niesie. Przyroda wita nas świeżą zielenią, nadzieją na
ciepłe dni. Pozdrawiam serdecznie ze słonecznym
uśmiechem:) :)
...Michale, dziękuję za komentarz - tematycznie
podobną anaforę, ale nad klamrą już ci się nie chciało
popracować:))
...Marku, Aniu dziękuję za uznanie; pozdrawiam was
serdecznie:))
Czarna chmura blasku słońca skąpi.
Ja już w wiosnę prawdziwą nie wierzę,
Jęczy wicher i zimny deszcz siąpi.
A w ogrodzie wciąż kwiaty się złocą,
Ja już w wiosnę prawdziwą nie wierzę,
Leżą martwe. Mróz zwarzył je nocą.
Czarny dym snują wszystkie kominy.
Ja już w wiosnę prawdziwą nie wierzę,
Trzeba palić, choć nie ma już zimy.
rzeczywiście. Od niedawna ptaki od samego rana dają
swój koncert. Mieszkanie pod lasem pozwala na
codzienna obserwację przyrody. Wiosennie pozdrawiam.
tak, piękna jest przyroda- tylko się zachwycać.