Zaciśnięta garść

pod drzewem rosnącym na wzgórzu
usiadłem w spokoju i słuchałem
na nim tysiące myśli i wspomnień
tych które widziało, gdy stało

to moje drzewo, myśli i wspomnień
moich marzeń, i nadziei
oparty o nie, słucham, szeptu liści
moich wspomnień

mijały dni, miesiące, lata
liście szumiały, a ja siedziałem
wstawało słońce, spadał deszcz
a ja słuchałem, liści, myśli

nadszedł wiatr...

zielone, na ziemi, zapomniane
mokre od kropel, zapłakane
białe od śniegu, zawiane
pochowała ja ziemie, liście

teraz stoję pod mym drzewem, oddycham
moje nozdrza, wzrok i słuch
patrze na to wszystko, oddalając się
drzewo moje uschło, umarło

mam zaciśnięta garść, jak stal
trzymam mocno, i idę przed siebie
słońce w zenicie, śpiew świata słyszę
w garści niosę ziarno miłości


gdzieś ją posadzę...

Ziarnku miłości

autor

Wilk Stepowy

Napisany: 2008-12-29 Dodano: 2008-12-29 12:12:51

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie