zaczarowany!
cały dzień trzeba przeżyć obojętnie aby
wieczór był upojeniem
trzeba przeżyć całe życie by umrzeć z
odetchnieniem
i trzeba żyć z całych sił by przystać ze
zmęczenia
i radować się chwilą bo szybko ucieka.
.
.
.
zaczarowany promyk z blasku jej oka
buja myślami po białych obłokach
niebieskie ogromne nad nimi niebo
tak czyste jak porcelanowe szkło
czerwień wiatru , radość poranka
przy objęciach kochanki i kochanka.
.
.
.
upojna noc kipiąca sexem
nad łóżkiem ściany zapisane tekstem
i kolorowe opary rozkoszy.
to wszystko jedynie pod osłoną nocy
.
.
.
cały dzień trzeba przeżyć obojętnie aby
wieczór był upojeniem
trzeba przeżyć całe życie by umrzeć z
odetchnieniem
i trzeba żyć z całych sił by przystać ze
zmęczenia
i radować się chwilą bo szybko ucieka.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.