Zaczekaj
Za czarną szybą uwięź
źrenice purpury,
jak oczy wściekłego
- Księżyc umarł.
Jeśli znikniesz, niczym
pot w prześcieradle
na miesiąc niejeden,
skrzeczący sen nie ucieknie
odemnie;
mokrych rzęs
i ust wysuszonych.
Gdy różowe niebo zniknie
- będziesz, o wschodzie słońca
czekał
Tak jak kiedyś.
autor
Hekate
Dodano: 2016-03-31 09:14:49
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
całkiem udany wiersz, warto posłuchać sugestii Zosiak
:-)
"odemnie" chyba... ode mnie
"Jeśli znikniesz, niczym
pot prześcieradle"
Myślę, że zgubiło się / na
Pozdrawiam.
Peel/ka pomimo wszystko wciaz czeka na powrot gotowa/y
na wybaczenie. Przedluzajaca sie samotnosc to bardzo
bolesny stan. Serdecznosci.