Zaduszki
Snuje się smutek pomiędzy grobami
Szum drzew cmentarnych, liśćmi szeleści
Aromat kwiatów różnobarwnych
Blask od zniczy w twarzy odbity
Serce na dłoni wszyscy przynieśli
Świeczką zaznaczy oddany hołd
Cały cmentarz w kwiatach płonie
Jak ogrzać te zimne samotne ręce?
Stoją obok siebie ogniki, małe i duże
Szarość w powadze większością
Czasem i łza dzwonem spadnie
Osłodzi im czas samotności
autor
karl
Dodano: 2012-11-01 10:37:01
Ten wiersz przeczytano 533 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Taki już dzień, wszyscy czujemy potrzebę powspominania
tych którzy odeszli...pozdrawiam
Dzięki barwnej pieśni ognia nad grobami potrafię być
twardym, kiedy smutek wsiąka w każdą chwilę.
W ten dzień nie są sami! Pozdrawiam!
W ten dzień nie są sami! Pozdrawiam!
"Jak ogrzać te zimne w samotności ręce?" smutno i
pięknie.
Smutny,ale piękny, jak piękna jest miłość do
człowieka.
Smutne...
Smutny wiersz, taki dzień - dzień pamięci o tych,
którzy odeszli przed nami.