Zadusznie
Cmentarz płonie pożarem zniczy
płyty nagrobne giną w chryzantem powodzi
wieczór nadciąga jesienny
wieczór smutku i zadumy
Dziś idzie procesja przez cmentarz
ręce do modlitwy składamy
za was zmarli się modlimy
i stroimy wasze groby
Dzisiaj każdy w blask zniczy wpatrzony
świadomy swej ludzkiej marności
i po nas kiedyś pozostaną tylko wspomnienia
a ciało w proch się zamieni
dziękuję bartłomieju i Ginsano :)
autor
Beatricze
Dodano: 2009-10-30 07:43:59
Ten wiersz przeczytano 933 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
tak...znicze, kwiaty i wspomnienia...
Wiersz bardzo na czasie , takie są nasze cmentarze
właśnie w takiej porze.
Wiersz skłania do przemyśleń i wyciszenia się w tym
smutnym czasie.
...pamięć przede wszystkim...wiersz na czasie pełen
zadumy i tęsknoty...pozdrawiam :)
a ciało zamieni się w proch i kości ,ale dosłownie aż
ciarki przeszły.Z tym prochem i kośćmi coś nie tak
wystarczyłoby w proch ,ale to moje zdanie +
Bardzo refleksyjny wiersz, daję+