Zagadka z duszą

Jest to ekspozycja lekkich wypukłości,
Wierzchniej od góry, a z tyłu dolnej;
Boczne wcięcia w równej odległości,
Jak „C” plecami do siebie odwrócone.

O dwóch otworach wspomnieć muszę,
Co z „G” rezonansowo współgrają.
We wnętrzu posiada swą kruchą duszę,
Dzięki której melodie pobrzmiewają.

Istota obdarowana piękną, długą szyjką
Z delikatnymi cieniutkimi strunami;
Zakończona subtelnie ozdobną główką,
Bije się wciąż z pomieszanymi dźwiękami.

Sprężysty pręt nieodłącznie przygrywa,
Z długim włosem przy swoim szpicu
I zaczepionym do żabki, tak to już bywa,
Że z nim jest arco, a bez niego pizzicato.

29.01.2009

autor

histeryk

Dodano: 2009-01-30 00:00:39

Ten wiersz przeczytano 2112 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie