Zagubiona
Pamietam ten dzien, gdy zraniłeś mnie,
pamiętam ten dzień i zapomnieć chcę!
Chcę zapomnieć Cię mój miły kolego...
Chcę wymazać z pamięci a Ty pytasz:
"Dlaczego?"...
Bo Cię kocham idioto, kocham szalenie,
lecz tą miłość już wkródce na inną
zamienie,
by zapomnieć Twe oczy, Twe usta gorące,
Twoje dłonie aksamitne i uśmiech jak
słońce...
Czy zapomnę? Nie wiem! Spróbuję... A
może
wszystkie wspomnienia na papier
wyłożę...
Tak! Napiszę wiersz dla Ciebie celowo,
żebyś mógł zobaczyć że nie jest mi
kolorowo.
Pamiętam, gdy powiedziałeś: "Odwal się
mała!",
wtedy twarz moja łzami się zalała!
Nie wiedziałam, co robić! Chciałam zabić
się, zginąć
i w krainę śmierci z tą miłością
odpłynąć...
Lecz jeszcze byli oni - moi przyjaciele.
Byli blisko przy mnie, otuchy dali
wiele.
I tak żyję bez Ciebie, samotna, choć wśród
ludzi,
każdy nowy facet nowe nadzieje budzi,
lecz długo tak nie mogę, więc zrywam i
ranie.
Ja chyba na wym punkcie mam cholerną
manie!
Dlaczego Ciebie nie ma? Ja już w obłęd
wpadam.
Co z tego, że innych facetów wybadam,
jak i tak to nie będą Twoje oczy,
usta(...),
więc ich miłość będzie bezwzajemna,
pusta.
Zosta tamtą i do mnie wracaj szybko,
bo gdy jesteś mam szczęście moja złota
rybko!
Wracaj, wracaj, czekam tak długo!
Bez Ciebie cierpienie płynie długą
smugą.
Nie wytrzymam więcej bez Ciebie mój
kochany,
jeśli wrócisz zagoją mi się wszystkie
rany.
I znów będę wesoła, pogodna, radosna,
w moim małym świecie zawita znów wiosna.
Będę skakać, biegać, tańczyć i figlować,
będę naszą miłością piękne życie
malować.
Razem uciekniemy gdzieś bardzo daleko,
gdy będziemy zmęczeni, odpoczniemy nad
rzeką.
Będzie pięknie, ślicznie, cudownie,
wspaniale,
razem problemów nie będziemy mieć wcale.
Byłoby jak w niebie, lecz to są tylko
marzenia,
teraz jesteś z inną więc nie są do
spełnienia!
Nie ma Ciebie przy mnie, więc sama żyć się
nauczę,
to nic, że jestem zagubiona, że sama gdzieś
się włuczę...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.