Zagubiona gdzieś...
Zagubiona w czarnych korytarzach
swoich bezbarwnych myśli,
pozostawiona sama sobie,
z dręczycielskim poczuciem winy
stąpam po kamieniach
nad potokiem łez moich.
A wokół mnie niema cisza
i mój obraz odbijajacy się w wodzie
i woń polnych kwiatów
działająca lekko uspokająco.
autor
NinaLena
Dodano: 2005-09-05 16:34:35
Ten wiersz przeczytano 433 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.