Zagubiona róża
Zaślepiona blaskiem jaskrawego słońca,
biegła długą plażą w wiosennej sukience.
Zmęczonym oddechem wtórowała falom,
znienacka gwałtownie zaczęło bić serce.
A kiedy ich oczy spotkały się nagle
i ręce się splotły w uścisku nieznanym,
ciałem zawładnęło przedziwne uczucie.
Nie wiedząc o sobie, byli kochankami.
Stali długo razem zatopieni w szczęściu.
Zaszalała groźnie - wszystkich zmysłów
burza,
w niebo ich uniosła, zlała niepokoje,
rozkwitła czerwienią - zagubiona róża.
Komentarze (14)
Piękny wiersz! jestem pod wrażeniem++++++
Pozdrawiam serdecznie:))
To po prostu przeznaczenie - bardzo wyrazisty wiersz
Byli sobie pisani:)Przepiękny wiersz!+++
Ladny wiersz :)
Róże, chociaż zwiędną,
Przetrzymają burzę
Oby to uczucie,
Zostało na dłużej!
Pozdrawiam+++
Romantycznie o miłości:)
Piękny zachwyt miłością kwitnącej róży...+++
Pozdrawiam.
Krzemanko - Dziękuje. Poprawiłam, niestety poprawka
nie ukazała sie jeszcze. Może za kilka godzin...
serce które szuka drugiego serca
zapłonie czerwieni miłością niczym piekna róża
pozdrawiam:)
Bardzo ładnie o zakochaniu. Zmieniłabym jedynie ten
wers "Kiedy się spotkało dwoje oczu razem" na np "A
kiedy ich oczy spotkały się nagle" lub inaczej, jako
że liczba oczu powinna być chyba inna. Pozdrawiam.
Znajdą się serca na przekór burzom,
żeby zapłonąć czerwoną różą!
Pozdrawiam!
Niech kwitnie jak najdłużej.Piękny wiersz.Pozdrawiam
serdecznie.
Przepiekny wiersz o zagubionej rozy, na szczescie
znowu kwitnie czerwienia i zycze jej, aby trwala w tym
pieknie, a niepokoje uleca i zapanuje szczescie.
Piekny wiersz...piękny:)