Zagubione w MYŚLACH...
na białej kartce papieru
twarzami życie układam
jeden drugiego zapiera
jedno pod drugim upada
bo każde myśli pamiętam
i wpycham słowa na środek
pragnę jakoby jutrzenki
błyszczały bladoróżowe
lecz kłócą się wątki w wierszach
błyskami rozległej burzy
a temat wiecznie poszerza
śladem dotkniętych poruszeń
bo po cóż układać myśli
i tak przeróżnie rozsypią
melodię można też zmyślić
w dnie rozlatujących skrzypiec
i nieuporządkowane
migocą w złotych lichtarzach
mantrą słoneczną porankiem
wśród drzew zielonych powtarzać
echem rozniosą w podróży
lub sercem wyrytym w lipie
myśli tęczowe z mej duszy
z dna rozedrganych skrzypiec
***
29 sierpnia g. 18. 15
Komentarze (8)
Każdy czasem gubi myśli mnie się to często zdarza:)
Wiersz świetnie napisany...
Czasem ciężko jest poukładac myśli jest ich tak dużo.
Wiersz fajny ciekawe metafory wspaniałe epitety.
Ogółem bardzo mi się podoba :)
Myśli barwne, myśli czarne, dobre i złe - doczekały
się wiersza. Niebanalne metafory są wielką ozdobą tych
strof....i ta dusza jak skrzypce rozedrgane...tylko w
takiej mogły się myśli ułożyć w takie właśnie słowa.
Wiersz bardzo melodyjny i rytmiczny (choć chwilami
rytm się gubi). Bardzo ciekawe metafory i porównania.
Kolorowo i lirycznie :)
Nie zagubisz sie jesli tego nie zechcesz .Ładny
wiersz .
.."zagubione w myślach".....odnalezione w
rzeczywistości...ja też Cię odnalazłem w pięknej
poezji...
Tęczowe myśli ,choć rozsypane,zagubione i
nieuporządkowane tak skomponowane jak ten wierz
zawsze będą błyszczały.Piękna poezja.
z tych zagubionych, rozsypanych, nieuporzadkowanych,
tęczowych i bladoróżowo błyszczących myśli powstają
właśnie takie piekne, poetyckie jak ten wiersze.