Zagubiony w ciemnościach
Zapragnąłeś
zapachu jej włosów
oddechu na poduszce
zamiast łez
kropli deszczu
spojrzałeś
miejsce obok puste
ktoś tu kiedyś spał
pozostał wgnieciony ślad
niczym konik morski
w pozycji embrionalnej
zagubiony w ciemnościach
oceanu
poszukujesz
w głębinach
świecąc oczami
ciężko wzdychasz
bo odwiedził przyjaciel
sprzed lat
a do nas krzyczysz
dajcie mi wreszcie spokój !
/I.Ok./
Komentarze (25)
Refleksyjnie i tajemiczo. Robi wrazenie.
Czatinka zawsze promienieje i radość po portalu
roznosi a dziś coś nie tak ...też tak sie wydzieram
czasami....ciekawy wiersz u ciebie dziś..daje pole do
interpretacji..pozdrawiam :)
smutny wiersz dający dużo do myślenia........bardzo
dużo!
(na marginesie: ,,dobra jestem" dziś się wyspałam i
rozumiem:-)) pozdrawiam serdecznie
Czasem chce się od wszystkiego i wszystkich uciec.
Oj jak smutno dziś u Ciebie....wiersz zmusza do
myślenia..do czytania między wierszami...bardzo mi sie
podoba..pozdrawiam..
smutno u Ciebie...pustką zawiało... Pozdrawiam...
rozstania nie należą do miłych...ale czasami lepiej
się rozstać, by móc zacząć od nowa...pozdrawiam
...rozstania bolą, zostawiają ból...czas uleczy
rany...i zaświeci słońce + :)
Lubię takie... Pięknie
Pięknie, mam przed oczyma podobny obraz....dużo daje
do myślenia.Serdecznie dziękuję za komentarze, czuję
ulgę, bo 12.10 poinformował mnie, sms-em , że ma
kogoś. Wierz mi tak jest lepiej, jestem taka
zmęczona....a wspomnienia są tylko moje, z serca
dziękuję i pozdrawiam, cieszę się razem z Tobą, wiem
jak można być szczęśliwą....pamiętam, a więc :)))))