Zagubiony głos
kiedy wybije dzwon
przechodzącego obok
niepostrzeżenie życia
zostanie słowo
mącące ciszę
pustych ścian
niemy świadek pytania
jak być
tu i teraz
aby w zgliszczach
nie spalić
własnego nieba
Kołobrzeg 23.10.2010
autor
maltech
Dodano: 2010-10-23 16:53:33
Ten wiersz przeczytano 717 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
witaj bardzo ładny ujmujący wiersz.
takie jest życie, r ozie upływa u każdego człowieka.
pozdrawiam serdecznie