Zakamarki wyobraźni
Wtulam się w jesienną mgłę
Jesienny wieczór
pachnący cynamonem
przytulam poduszkę
zamykam oczy
uciekam w marzenia
nadchodzi kolejna
bezsenna noc w ramionach ciszy
drobne mysli przebiegają
na paluszkach
przewiąże je wstążką
utkaną z ostatnich
ciepłych promieni słonka
Wspomnienia pachną jak
...bukiet kwiatów
Jesteś tak daleko
...zimno mi...serce drży
Dusza pragnie miłości
wędrując po ciemnych
zakamarkach wyobraźni
"Bo jeśli człowiek nie jest dla Nikogo tym najdroższym, jedynym, to czuje się samotny nawet wtedy, gdy kocha Go wielu ludzi."
autor
dori07
Dodano: 2007-09-28 13:24:36
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
bez odczucia miłości tak
zimno...ciemno,...daleko....Tylko wspomnienia unoszą
sie aromatem-niech pobudzą zapach nadziei...;)
Wiersz ubrany w subtelne melodyjne słowa.:-)))
Ciepły klimat panuje w tym wierszu.
Ładne metafory. I taka nostalgia, podobna do tego, co
gra jesienią w niejednym sercu...